Zijlmakerij (voorheen De Vlieg) speelt vanuit het gedachtengoed dat het leven zinloos is. En beleeft het duivels genoegen om de lelijkste kanten van de mens te laten zien.

Als individu zijn we gedoemd om keuzes te maken en daar verantwoordelijkheid voor te dragen. Zonder doel of opdracht, vanuit het ‘niets’, waardoor je existeert als authentiek persoon. Nu kunnen we de tragiek van ons lot en de tragiek van de mens op ons nemen, óf  we weigeren onszelf te erkennen en vluchten in de uiterlijke wereld. ‘In kwade trouw’ (zoals filosoof Jean Paul Sartre dat noemt) ontlopen we de onaangename waarheid of proberen we een eigen meer aangename waarheid te creëren. Dit vluchtgedrag is wat Linda Zijl onuitputtelijk inspireert; het is de invalshoek van waaruit Zijlmakerij toneel maakt.

Als je ervan uitgaat dat het leven zinloos is, dan is het ontroerend om te zien hoe mensen zich gedragen. Linda Zijl: “Alle mensen ontroeren mij, omdat ik ze dingen zie verbergen, ze zetten gedrag in om te verbergen hoe ze zich werkelijk voelen of wie ze werkelijk zijn”.